หน่วยที่2 โครงสร้างพื้นฐานธุรกิจดิจิทัล

 •หัวข้อเรื่อง

1. ความหมายของโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล

2. แนวคิดในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจดิจิทัล

3. โครงสร้างพื้นฐานในการทำธุรกิจดิจิทัล

•สมรรถนะย่อย

เพื่อให้นักเรียนมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับ ความหมายของโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล แนวคิดการขับเคลื่อนเศรษฐกิจดิจิทัล และ โครงสร้างพื้นฐานในการทำธุรกิจดิจิทัล

•วัตถุประสงค์เชิงพาณิชย์

1. อธิบายความหมายของโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลได้

2. อธิบายแนวคิดในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจดิจิทัลได้

3. อธิบายโครงสร้างพื้นฐานในการทำธุรกิจดิจิทัลได้

4. จำแนกความแตกต่างของโครงสร้างพื้นฐานในการทำธุริกิจดิจิทัล

5. จำแนกโครงสร้างธุรกิจแบบธุรกิจดั้งเดิมและธุรกิจดิจิทัลได้

6. แยกแยะลักษณะของธุรกิจยุคดั้งเดิมและธุรกิจดิจิทัลได้

7. มีเจคติที่ดี ปฏิบัติงานด้วยความรับผิดชอบ ซื่อสัตย์ ละเอียดรอบคอบ


เนื้อหาสาระ (Content) 

การจะปรับเปลี่ยนธุรกิจแบบดั้งเดิมมาเป็นธุรกิจในแนเดิจิทัลสิ่งสำคัญเริ่มต้นตั้งแต่โครงสร้างพื้นฐานของเทคโนโลยีดิจิทัลเป็นการผสมผสานเทคโนโลยีจนเป็นนวัตกรรมใหม่เพื่อให้กลายเป็นนวัตกรรมในการพัฒนาธุรกิจดิจิทัลซึ่งทางภาครัฐได้ให้การสนับสนุนการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและธุรกิจดิจิทัลในหลาย ๆ ด้านนอกจากนี้หน่วยงานหรือองค์กรต้องเรียนรู้และพร้อมจะปรับเปลี่ยนรูปแบบธุรกิจทั้งผู้นำองค์กรพนักงานกระบวนการทํางานเสิ่งแวดล้อมในองค์กรและรูปแบบการสื่อสารทั้งภายในและภายนอกองค์กร 

1. ความหมายของโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลหมายถึงโครงสร้างพื้นฐานด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ (In ไทรคมนาคม (Telecommunication) และการแพร่ภาพกระจายเสียง (Brass รวมทั้งการหลอมรวมของเทคโนโลยี (Convergence) ทั้งเกมด้านที่เป็นนวัตกรรมใหม่ในการพัฒนาที่มีทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม

 2.แนวคิดในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจดิจิทัลเศรษฐกิจและสังคมดิจิทัลหมายถึงเศรษฐกิจและสังคมที่ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (หรือที่เรียกว่าเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อให้ทันยุคสมัย) เป็นกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนการปฏิรูปกระบวนการผลิตการดำเนินธุรกิจการค้าการบริการการศึกษาการสาธารณสุขการบริหารราชการแผ่นดินรวมทั้งกิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคมอื่น ๆ ที่ส่งผลต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนในสังคมและการจ้างงานที่เพิ่มขึ้น

ในการขับเคลื่อนนโยบายเศรษฐกิจและสังคมดิจิทัลจะมีการจัดตั้งคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติที่มีนายกรัฐมนตรีเป็นประธานกรรมการและมีคณะกรรมการเฉพาะด้านทำหน้าที่ช่วยเหลือคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติที่ขึ้นำศทางของการพัฒนาให้แก่หน่วยงานทั้งภาคเอกชนและภาครัฐและกำหนดนโยบายสนับสนุนด้านการสร้างแรงจูงใจ Uncentive) นวัตกรรม (Innovation) จัดหาตลาดให้แก่เอกชนเพื่อร่วมกันสร้างเศรษฐกิจไทยให้เข้มแข็งและพัฒนาคนไทยที่มีความสามารถโดยคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมดิจิทัลแห่งชาติประกอบด้วยคณะกรรมการเฉพาะด้าน 5 ด้านคือ

 1. การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล (Hard Infrastructure)

2. การสร้างความมั่นคงปลอดภัยและความเชื่อมั่นในการทำธุรกรรมด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล (Soft Infrastructure) 

3. โครงสร้างพื้นฐานเพื่อส่งเสริมการให้บริการ (Service infrastructure)

4. การกระตุ้นเศรษฐกิจด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล (Digital Economy Promotion) 

5. การสร้างสังคมดิจิทัลที่มีคุณภาพและการพัฒนาคลังทรัพยากรสารสนเทศของประเทศ (Digital Society)

การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล (Hard Infrastructure) การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลหรือการพัฒนาด้านโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัดทั้งด้านโทรคมนาคมและการแพร่ภาพกระจายเสียงเพื่อให้ประเทศไทยมีโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลที่ครอบคนทุกพื้นที่มีขนาดที่พอเพียงกับการใช้งานมีเสมือมาพที่เป็นคะในราคาที่เหมาะสมเพื่อเป็นพื้นฐานไปสู่การต่อยอดกิจกรรมการพัฒนาประเทศทั้งด้านเศรษฐกิจและสังคมที่มีประสิทธิภาพสูงสุดโดยแนวทางการดำเนินงานดังนี้ 

1. โครงข่ายสี่ยสารความเร็วสูง (National Boxford) หมายถึงโครงข่ายสื่อสารความเร็วความเร็วไม่น้อยกว่า 2 eps ของประเทศซึ่งจะใช้เป็นสาธารณูปโภคพื้นฐานสำหรับประชาชนทุกคนเพื่อให้ประชาชนได้ใช้งานอย่างทั่วถึงและเท่าเทียมในการรับส่งแลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้และเข้าถึงบริการสาธารณะเช่นอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงโทรศัพท์เคลื่อนที่ 3G / 4G / LTE ประชุมทางไกลแบบเห็นวหน้าที่ได้ให้การรักษาทางไกลการเรียนทางไกลเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งที่จะได้ประโยชน์จากการรับส่งข้อมูลความรู้และเข้าเก็ต. การสาธารณะผ่านโครงข่ายยการความเร็วสูง 

 2. ศูนย์ข้อมูลประมวลผลกลาง (Data Center) หมายถึงศูนย์ข้อมูลที่มีพื้นที่สำหรับใช้จัดวางระบบประมวลผลกลายระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์การสียสารต่าง ๆ การออกแบบศูนย์ข้อมูลต้องคำนึงถึงปัจจัยสำคัญต่าง ๆ เช่นความมีเสถียรภาพความพร้อมใช้งานการบำรุงรักษาความเหมาะสมในการลงทุนความปลอดภัยการรองรับการขยายตัวในอนาคตศูนย์ข้อมูลจึงเป็นสิ่งที่ต้องออกแบบและก่อสร้างอย่างถูกต้องและให้ได้มาตรฐานเพื่อให้บริการที่มีคุณภาพได้อย่างต่อเนื่องรวมทั้งในสถานการณ์ฉุกเฉิน

3. ช่องทางเชื่อมต่อไปยังต่างประเทศ (International Gateway) หมายถึงจุดเชื่อมต่อและแลกเปลี่ยนข้อมูลอินเทอร์เน็ตระหว่างประเทศจากประเทศไทยไปยังศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนข้อมูลอินเทอร์เน็ตของโลก (Internet Hub) โดยผ่านวงจรสื่อสัญญาณในหลายรูปแบบเช่นระบบเคเบิลใยแก้วนำแสงภาคพื้นดิน (Terrestrial Cable) เคเบิลใต้น้ำ (Submarine Cable)

4. โครงข่ายส่งสัญญาณระบบดิจิทัลทั่วประเทศ (National Broadcast) หมายถึงโครงข่ายส่งสัญญาณแพร่ภาพกระจายเสียงระบบดิจิทัลที่ครอบคลุมพื้นที่ทั่วประเทศซึ่งการพัฒนาโครงข่ายส่งสัญญาณระบบดิจิทัลจะครอบคลุมถึงการเปลี่ยนผ่านจากโทรทัศน์ระบบแอนะล็อกดั้งเดิมไปสู่ระบบดิจิทัลทั้งโทรทัศน์ภาคพื้นดินโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมโทรทัศน์ผ่านเคเบิลและยังรวมถึงโทรทัศน์แบบใหม่ที่เป็นดิจิทัลอยู่แล้วเช่นโทรทัศน์อินเทอร์เน็ตที่สามารถรับชมได้ทุกที่ทุกเวลานอกจากนี้ยังรวมถึงระบบวิทยุติจิทัลในอนาคต 

5. ดาวเทียม (Satellite) หมายถึงตาวเทียมที่ถูกส่งไปในช่วงของอวกาศเข้าสู่วงโคจรรอบโลกโดยใช้ในการสื่อสารโทรคมนาคมการรายงานสภาพอากาศการทหารและการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันรวมทั้งการเติบโตของเศรษฐกิจอุตสาหกรรมบรอดคาสต์และเพื่อความมั่นคงของประเทศ

6. การบริหารจัดการการใช้ความถี่วิทยุ (Radio Frequency Management) หมายถึงการบริหารจัดการและการกำกับดูแลการใช้ความถี่วิทยุซึ่งเป็นทรัพยากรที่มี จำกัด เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อประเทศโดยต้องให้มีความสมดุลของการกำกับดูแลการแข่งขันโดยเสรีและการแปรรูปจากกิจการของรัฐไปเป็นเอกชน

ความหมายของโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล



                                             (ที่มา http://xn--12c4bs.com/blog/2021/06/07)


                    โครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล หมายถึง โครงสร้างพื้นฐานด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) โทรคมนาคม (Telecommunication) และการแพร่ภาพกระจายเสียง(Broadcast) รวมทั้งการหลอมรวมของเทคโนโลยี ในปัจจุบันเห็นได้ชัดว่าเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทมากในการดำเนินชีวิตของมนุษย์ และยังคงพัฒนาอย่างต่อเนื่อง จากการใช้งาน อินเทอร์เน็ต ในการทำงาน การเรียน หรือแม้กระทั่งการซื้อขายที่สามารถทำได้ในออนไลน์ทั้งสิ้น อีกทั้งเทคโนโลยีไม่เคยหยุดพัฒนา ปัจจุบันทุกคนล้วนแล้วแต่มี สมาร์ทโฟนใช้งานอย่างเป็นเรื่องปกติในคนทุกเพศ ทุกวัย กล่าวได้ว่าในอนาคตอาจจะผันเปลี่ยนเป็นสังคมดิจิทัลอย่างสมบูรณ์

                   นอกจากการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเทคโนโยลีแล้ว พฤติกรรมของผู้บริโภคในการเสพสื่อที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากและรวดเร็ว ประชาชนสนใจและนิยมใช้ Social Media มากกว่าสื่อหลัก เพราะเข้าถึงคนจำนวนมากได้ดีกว่า สะดวก รวดเร็ว ทันต่อสถานการณ์ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นแบบ Real Time ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ ตลอดจนการพัฒนาระบบ Application เพื่อรองรับพฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนแปลงมีการเติบโตมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน เรื่องสุขภาพ ด้านข่าวสารและความบันเทิงต่างๆ การสั่งอาหารผ่าน Food delivery ได้รับความนิยมมากขึ้น อีกทั้งธุรกรรมการเงินต่างๆ ก็ล้วนมาในรูปแบบออนไลน์ ดังนั้นหลายๆ หน่วยงานทั้งภาครัฐและภาคเอกชนหันมาใช้เทคโนโลยีในการขับเคลื่อนธุรกิจ สิ่งที่ขาดไม่ได้คือระบบอินเทอร์เน็ต “Internet” เพราะการบริการที่จำเป็นต่างๆ เช่น การศึกษา บริการด้านสุขภาพ และบริการอื่นๆ ของภาครัฐถูกนำไปไว้บนโลกออนไลน์เพื่อรับมือกับรูปแบบวิถีชีวิตใหม่ ในขณะที่ความเหลื่อมล้ำหรือความพร้อมในการรองรับการมีอินเทอร์เน็ตอาจไม่ครอบคลุมประชากรทั่วทั้งประเทศ ทำให้คุณภาพชีวิตของผู้ที่ไม่สามารถเข้าถึงโลกออนไลน์ได้ตลอดเวลานั้นยิ่งลดลง ส่งผลให้ปัญหาไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการขาดความรู้และทักษะด้านดิจิทัล และการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตหรืออุปกรณ์ที่ใช้ที่มีอยู่อย่างจำกัดได้กลายเป็นปัญหาที่หนักหนาขึ้น และอาจทำให้ผู้ที่มีอุปสรรคในการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตไม่สามารถไล่ตามคนอื่นๆ ได้ทัน และเข้าสู่โลกออนไลน์ได้ช้ากว่าคนอื่น

                 ดังนั้นแล้วการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลให้มีประสิทธิภาพ เพื่อเป็นพื้นฐานไปสู่การต่อยอดพัฒนาประเทศทั้งด้านเศรษฐกิจ และสังคม ควรต้องเร่งพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานเพื่อให้โครงข่ายการสื่อสารครอบคลุมทั่วประเทศในระดับหมู่บ้าน มีขนาดเพียงพอต่อการใช้งาน มีเสถียรภาพในราคาที่เหมาะสม เร่งให้ประเทศไทยมีโครงสร้างพื้นฐานการสื่อสารหรือ Broadband ความเร็วสูงที่มีเสถียรภาพและมีราคาถูก ให้รองรับการเปลี่ยนผ่านของเทคโนโลยีที่พัฒนาอย่างก้าวกระโดด เพื่อประชาชนจะได้ใช้ประโยชน์จากการสื่อสารที่มีคุณภาพในการเชื่อมต่อกับสังคมดิจิทัลในภายภาคหน้า

(ที่มา http://xn--12c4bs.com/blog/2021/06/07)


แนวคิดในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจดิจิทัล

                   แนวคิดเศรษฐกิจดิจิทัลเพื่อสังคม คือ ระบบเศรษฐกิจและสังคมที่มี การติดต่อสื่อสาร การผลิต การอุปโภคบริโภค การใช้สอยการจำหน่ายจ่ายแจก การพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ การทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ การคมนาคมขนส่ง การโลจิสติกส์ การศึกษา การเกษตรกรรม การอุตสาหกรรม การสาธารณสุข การเงินการลงทุน การภาษีอากรการบริหารจัดการข้อมูลและเนื้อหา หรือกิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคมอื่นใด หรือการใดๆ ที่มีกระบวนการหรือการดำเนินงานทางดิจิทัลหรือทางอิเล็กทรอนิกส์ ทั้งในกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ กิจการวิทยุคมนาคม กิจการโทรคมนาคม กิจการสื่อสารดาวเทียม และการบริหารคลื่นความถี่ โดยอาศัยโครงสร้างพื้นฐานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร รวมทั้งเทคโนโลยีที่มีการหลอมรวม หรือเทคโนโลยีอื่นใดในทำนองคล้ายคลึงกัน

 (ที่มา http://www.thailibrary.in.th/2015/03/15/digital-economy/)

โครงสร้างพื้นฐานในการทำธุรกิจดิจิทัล

(1) การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล (Hard Infrastructure) หรือการพัฒนาด้านโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล ทั้งด้านโทรคมนาคมและการแพร่ภาพกระจายเสียง เพื่อให้ประเทศไทยมีโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลที่ครอบคลุมทุกพื้นที่มีขนาดที่พอเพียงกับการใช้งาน มีเสถียรภาพที่มั่นคง ในราคาที่เหมาะสม เพื่อเป็นพื้นฐานไปสู่การต่อยอดกิจกรรมการพัฒนาประเทศทั้งด้านเศรษฐกิจและสังคมที่มีประสิทธิภาพสูงสุด

ตัวอย่างประเด็นที่มุ่งเป้า (ตัวชี้วัดแนวทางการดำเนินงาน)

          – National Broadband หมายถึง โครงข่ายสื่อสารความเร็วสูง (ความเร็วไม่น้อยกว่า 2 Mbps) ของประเทศ ซึ่งจะใช้เป็นสาธารณูปโภคพื้นฐาน สำหรับประชาชนทุกคน เพื่อให้ประชาชนได้ใช้งานอย่างทั่วถึง และเท่าเทียม ในการรับ-ส่ง แลกเปลี่ยนข้อมูล ความรู้ และเข้าถึงบริการสาธารณะ เช่น อินเทอร์เน็ตความเร็วสูง, โทรศัพท์เคลื่อนที่ 3G/4G/LTE, ประชุมทางไกลแบบเห็นหน้า, ทีวีดิจิทัล, การรักษาทางไกล, การเรียนทางไกล ฯลฯ เหล่านี้ เป็นส่วนหนึ่ง ที่จะได้ประโยชน์จากการรับ-ส่ง ข้อมูล ความรู้ และเข้าถึงบริการสาธารณะผ่านโครงข่ายสื่อสารความเร็วสูง


          – Data Center หมายถึง ศูนย์ข้อมูลที่มีพื้นที่สำหรับใช้จัดวางระบบประมวลผลกลาง ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์การสื่อสารต่างๆ การออกแบบศูนย์ข้อมูลต้องคำนึงถึงปัจจัยสำคัญต่างๆ อาทิเช่น ความมีเสถียรภาพ ความพร้อมใช้งาน การบำรุงรักษา ความเหมาะสมในการลงทุน ความปลอดภัย การรองรับการขยายในอนาคต ศูนย์ข้อมูลจึงเป็นสิ่งที่ต้องออกแบบและก่อสร้างอย่างถูกต้องและให้ได้มาตรฐานเพื่อให้บริการที่มีคุณภาพได้อย่างต่อเนื่องรวมทั้งในสถานการณ์ฉุกเฉิน


          – International Gateway หมายถึง จุดเชื่อมต่อ และแลกเปลี่ยนข้อมูลอินเทอร์เน็ตระหว่างประเทศจากประเทศไทยไปยังศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนข้อมูลอินเทอร์เน็ตของโลก (Internet Hub) โดยผ่านวงจรสื่อสัญญาณในหลายรูปแบบ เช่น ระบบเคเบิลใยแก้วนำแสงภาคพื้นดิน (Terrestrial cable) เคเบิลใต้น้ำ (Submarine cable)


          – National Broadcast หมายถึง โครงข่ายส่งสัญญาณแพร่ภาพกระจายเสียงระบบดิจิทัลที่ครอบคลุมพื้นที่ทั่วประเทศ ซึ่งการพัฒนา National Broadcast จะครอบคลุมถึงการเปลี่ยนผ่านจากโทรทัศน์ระบบแอนะล็อกดั้งเดิมไปสู่ระบบดิจิทัล ทั้งโทรทัศน์ภาคพื้นดิน โทรทัศน์ผ่านดาวเทียม โทรทัศน์ผ่านเคเบิล และยังรวมถึงโทรทัศน์แบบใหม่ที่เป็นดิจิทัลอยู่แล้ว เช่น โทรทัศน์อินเทอร์เน็ต ที่สามารถรับชมได้ทุกที่ ทุกเวลา นอกจากนี้ยังรวมถึงระบบวิทยุดิจิทัลในอนาคตด้วย


          – Satellite หมายถึง ดาวเทียมที่ถูกส่งไปในช่วงของอวกาศเข้าสู่วงโคจรรอบโลกโดยใช้ในการสื่อสารโทรคมนาคม การรายงานสภาพอากาศ การทหาร และการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน รวมทั้งการเติบโตของเศรษฐกิจ อุตสาหกรรมบรอดคาสต์และเพื่อความมั่นคงของประเทศ


          – Radio Frequency Management หมายถึง การบริหารจัดการและการกำกับดูแลการใช้ความถี่วิทยุซึ่งเป็นทรัพยากรที่มีจำกัด เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อประเทศ โดยต้องให้มีความสมดุลของการกำกับดูแล การแข่งขันโดยเสรี และการแปรรูปจากกิจการของรัฐไปเป็นเอกชน


(2) การสร้างความมั่นคงปลอดภัย และความเชื่อมั่นในการทำธุรกรรมด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล (Sofe Infrastructure) หรือการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านกฎหมาย กฎระเบียบ และมาตรฐานต่างๆ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นในการทำธุรกรรมด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล


ตัวอย่างประเด็นที่มุ่งเป้า (ตัวชี้วัดแนวทางการดำเนินงาน)


          – Law หมายถึง การพัฒนากฎหมายเทคโนโลยีสารในเทศและการสื่อสารเพื่อรองรับการทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์สามารถใช้แทนธุรกรรมในรูปแบกระดาษได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์


          – Cyber security หมายถึง ความมั่นคงปลอดภัยที่เกี่ยวข้องกับการทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์รวมถึงการรักษาความมั่นคงปลอดภัยทางโลกดิจิทัล ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการสื่อสาร การรักษาความลับของข้อมูล ที่ต้องคำนึงถึงการป้องกันภัยและควบคุมการทำรายการผ่านระบบออนไลน์ การป้องกันการละเมิดข้อมูล มาตรฐานที่เกี่ยวข้อง และวิธีการจัดการความปลอดภัย ความเชื่อมั่นของผู้ใช้


          – e-Trade Facilitation หมายถึง การอำนวยความสะดวกทางการค้าด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อลดต้นทุน/ความผิดพลาด เพิ่มประสิทธิภาพ และผู้เกี่ยวข้องได้รับประโยชน์


          – e-Transaction หมายถึง ธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งหมายรวมถึง กิจกรรมที่กระทำขึ้นระหว่างหน่วยธุรกิจ บุคคล รัฐ ตลอดจนองค์กรเอกชนหรือองค์กรของรัฐใดๆ เพื่อวัตถุประสงค์ทางธุรกิจการค้า การบริการและการติดต่องานราชการ โดยใช้วิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนเช่น การชำระเงินทางอิเล็กทรอนิกส์ (e-Payment) การซื้อขายสินค้าและการบริการทางอิเล็กทรอนิกส์ (e-Trading and service) การรับรองสิทธิ์ทางอิเล็กทรอนิกส์ (e-Certificate) การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ (e-Health) การยื่นคำร้องคำขอหนังสือ/เอกสารทางอิเล็กทรอนิกส์ และการจัดทำรายงานและเผยแพร่ในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ (e-Filing and e-Reporting)

(3) โครงสร้างพื้นฐานเพื่อส่งเสริมการให้บริการ (Service Infrastructure) หรือการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานการให้บริการ เพื่อส่งเสริมให้เกิดนวัตกรรมบริการผ่านระบบดิจิทัลของทั้งภาครัฐ และเอกชนได้อย่างมีประสิทธิสูงสุด โดยมีต้นทุนต่ำสุด

ตัวอย่างประเด็นที่มุ่งเป้า (ตัวชี้วัดแนวทางการดำเนินงาน

          – Digital Government หมายถึง การออกแบบและปรับเปลี่ยนรูปแบบบริการของรัฐ โดยอาศัยข้อมูลดิจิทัลเพื่อสร้างบริการของรัฐในรูปแบบใหม่ ผ่านเทคโนโลยี Mobile Social Cloud Technology ในยุคอินเทอร์เน็ต โดยมีลักษณะ 3 ประการได้แก่ 1) Reintegration: การบูรณาการการทำงานของหน่วยงานภาครัฐต่างๆ เข้าด้วยกัน เพื่อให้เกิดการกำกับควบคุมการบริหารภาครัฐที่มีประสิทธิภาพ 2) Needs-based holism: การปรับปรุงองค์กรภาครัฐเพื่อให้เกิดการให้บริการสาธารณะที่ให้ความสำคัญต่อการนำความต้องการของพลเมืองมาเป็นศูนย์กลาง 3) Digitalization: การใช้ศักยภาพอย่างเต็มที่ในการนำระบบบริหารสารสนเทศมาใช้ รวมถึงการให้ความสำคัญต่อการสื่อสารผ่านทางอินเทอร์เน็ตซึ่งจะเข้ามาแทนที่วิธีการทำงานแบบเดิม

          – Service Platforms หมายถึง แพลตฟอร์มสำหรับการให้บริการเฉพาะด้านที่ดำนวยความสะดวกต่อการพัฒนาซอฟต์แวร์ เช่นแพลตฟอร์มให้บริการข้อมูลท่องเที่ยว แพลตฟอร์มให้บริการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ เป็นต้น

          – e-Logistics หมายถึง การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่ออำนวยความสะดวกทางการค้าและการจัดการโซ่อุปทานเพื่อความสามารถในการแข่งขัน

          – Data Service Innovation หมายถึง นวัตกรรมการบริการข้อมูล ที่นำความคิดและแนวทางการดำเนินงานใหม่ๆ ผ่านการคิดอย่างเป็นระบบ และเข้าใจถึงความต้องการของผู้ใช้บริการ มาใช้เป็นแนวทางการสร้างบริหารจากข้อมูล เช่น ข้อมูลเปิดภาครัฐ โดยมีรูปแบบการให้บริการที่มีความแตกต่างไปจากเดิม เพื่อมุ่งตอบสนองต่อความพึงพอใจของลูกค้า

(4) การกระตุ้นเศรษฐกิจด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล (Digital Economy Promotion) หรือการส่งเสริมธุรกิจ Digital เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ และปรับเปลี่ยนวิธีการทำธุรกิจจากการแข่งขันเชิงราคาไปสู่การแข่งขันเชิงการสร้างคุณค่าของสินค้าและบริการ (Service Innovation) ที่ผู้บริโภคพอใจสูงสุด


ตัวอย่างประเด็นที่มุ่งเป้า (ตัวชี้วัดแนวทางการดำเนินงาน)


          – Digital Commerce (พาณิชย์ดิจิทัล) หมายถึง การค้าที่อยู่บนพื้นฐานของการหลอมรวมเทคโนโลยีเพื่อต่อยอดองค์ความรู้เชิงธุรกิจให้กับธุรกิจขนาดกลาง ขนาดเล็ก และสร้างธุรกิจเกิดใหม่ (Start up) ด้วยการนำเทคโนโลยีและนวัตกรรมมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับภาคธุรกิจในการปรับเปลี่ยนแนวคิดและกระบวนการทางธุรกิจ (business process)  บนพื้นฐานของเทคโนโลยีดิจิทัลที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนโฉมการดำเนินธุรกิจ (business transformation) โดยมุ่งเน้นระบบบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ

          – Digital Entrepreneur ผู้ประกอบการดิจิทัล (Digital Entrepreneur) หมายถึงเจ้าของธุรกิจที่มีการใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีดิจิทัลอย่างเข้มข้นเพื่อพัฒนาทักษะและศักยภาพในการบริหารจัดการ การวางกลยุทธ์ทางธุรกิจ ตลอดจนการสร้างขีดความสามารถในการแข่งขัน ด้วยการประยุกต์ใช้องค์ความรู้ทางเทคโนโลยีมาปรับปรุงกระบวนการทางธุรกิจแบบเดิม

          – Digital Innovation (นวัตกรรมดิจิทัล) หมายถึง ผลิตภัณฑ์และบริการใหม่ๆ ที่เกิดจากการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัล ที่ตอบสนองความต้องการและพฤติกรรมของผู้บริโภค ที่ปรับเปลี่ยนไปตามบริบทของเทคโนโลยีที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ก่อให้เกิดการสร้างสรรค์ธุรกิจใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อนบนพื้นฐานของการหลอมรวมเทคโนโลยี Digital Supply Chain (Digital Chain (ห่วงโซ่อุปทานดิจิทัล) หมายถึง ขั้นตอนการดำเนินธุรกิจดิจิทัลซึ่งครอบคลุมตั้งแต่ผลิตภัณฑ์และบริการต้นน้ำไปจนกระทั่งผลิตภัณฑ์และบริการปลายน้ำ รวมถึงกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการบูรณาการและการจัดการกิจกรรมต่างๆ ที่เป็นการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์และบริการ)

          – Digital Content (เนื้อหาดิจิทัล) หมายถึง สารสนเทศที่มีรูปแบบดิจิทัล โดยอาศัยการสื่อ หรือการแสดงเนื้อหาผ่านทางอุปกรณ์ดิจิทัลต่างๆ เช่น คอมพิวเตอร์ สมาร์ทโฟน โทรทัศน์ดิจิทัล รวมถึงป้ายโฆษณาระบบดิจิทัล และโรงภาพยนตร์ระบบดิจิทัล

(5) การสร้างสังคมดิจิทัลที่มีคุณภาพและการพัฒนาคลังทรัพยากรสารสนเทศของประเทศ (Digital Society & Knowledge Resource) หรือการสร้างสังคมดิจิทัลที่ทั่วถึงเท่าเทียมกัน เพื่อให้ประชาชนสามารถเข้าถึงข้อมูล และบริการของรัฐได้ทุกที่ ทุกเวลา อย่างทั่วถึง เท่าเทียมกันผ่านเทคโนโลยีดิจิทัล รวมทั้ง มีพลเมืองดิจิทัลที่ฉลาด รู้เท่าทันข้อมูลข่าวสารและมีความรับผิดชอบต่อสังคม


ตัวอย่างประเด็นที่มุ่งเป้า (ตัวชี้วัดแนวทางการดำเนินงาน)


          – Lifelong Learning หมายถึง การเรียนรู้ตลอดชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายโดยคนทุกกลุ่มในสังคม เพื่อให้เกิดการพัฒนาตนเองไม่ว่าจะเป็นเด็กก่อนวัยเรียน เด็กและเยาวชนวัยเรียนที่อยู่ทั้งในและนอกระบบการศึกษาสามัญ ผู้ใหญ่ในวัยทำงาน ผู้สูงอายุและผู้ด้อยโอกาสทุกประเภท


          – Digital Archive หมายถึง การจัดทำคลังข้อมูล/ ความรู้ดิจิทัล โดยจะต้องมีแผนการแปลงข้อมูลประเภทต่างๆ เพื่อจัดเข้าคลังข้อมูล/ ความรู้ และทยอยแปลงข้อมูลเข้าระบบ เช่นแปลงข้อมูลองค์ความรู้ด้านวัฒนธรรมเป็นดิจิทัลเพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมอัตลักษณ์ความเป็นไทย หรือข้อมูลเก่าของหน่วยงานภาครัฐใหม่อยู่ในรูปแบบดิจิทัลเพื่อประโยชนในการจัดเก็บ ป้องกันข้อมูลสูญหาย ความสะดวกในการใช้งาน และการเชื่อมโยงข้อมูลระหว่างหน่วยงาน


          – Digital Library หมายถึง ห้องสมุดดิจิทัลที่รวบรวมความรู้ทุกประเภทและทำการเชื่อมโยงห้องสมุดอิเล็กทรอนิกส์กับห้องสมุดแบบเดิมของทั้งภาครัฐ สถานศึกษา และเอกชน


          – Digital City หมายถึง การประยุกต์ใช้และบูรณาการเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่ทันสมัยเพื่อเชื่อมโยงข้อมูลภายในชุมชน นำไปสู่การบริหารจัดการพลังงานที่ชาญฉลาด การบริหารจัดการของเสีย การบริการข้อมูลสำหรับการเดินทาง เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับประชาชน เพื่อความปลอดภัยและเพื่อสิ่งแวดล้อม


          – Media Literacy (การรู้เท่าทันข้อมูลและสื่อ) หมายถึง ความสามารถของแต่ละบุคคลในการเข้าถึงเข้าใจ ตีความ ประเมิน และสร้างข้อมูลแลสื่อในรูปแบบที่หลากหลายด้วยความตระหนักถึงผลกระทบของข้อมูลและสื่อต่างๆ ดังกล่าว โดยไม่ถูกครอบงาม และสามารถใช้สื่อเป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ และการดำรงชีวิตของทั้งตนเอง ครอบครัว ชุมชนและสังคม


          – Universal Design (ระบบดิจิทัลตามหลักการออกแบบที่เป็นสากล) หมายถึง การออกแบบที่เป็นสากลให้กับคนทุกๆ กลุ่ม ไม่ว่าจะเป็นคนทั่วไป คนพิการ และผู้สูงอายุ โดยหลักการของ Universal Design มี 7 ประการคือ


                   – การใช้งานอย่างเท่าเทียมกัน (Equitable use)


                   – มีความยืดหยุ่นในการใช้งาน (Flexibility in use)


                   – เรียบง่ายและใช้งานได้ง่าย (Simple and intuitive)


                   – ข้อมูลสารสนเทศ สามารถรับรู้ได้ (Perceptible information)


                   – ทนต่อความผิดพลาด (Tolerance for error)


                   – ใช้ได้ด้วยความสามารถทางกายภาพต่ำ (Low physical effort)


                   – ขนาดและพื้นที่ สำหรับการใช้งาน (Size and space for approach and use)


          – Universal Healthcare (บริการสุขภาพที่ทั่วถึงและเท่าเทียม) หมายถึง บริการสุขภาพอันทันสมัยและมีคุณภาพตามาตรฐานสากล ที่ประชาชนชาวไทยทุกคนสามารถเข้าถึงได้อย่างทั่วถึงเท่าเทียม อย่างมีเกียรติ และศักดิ์ศรี โดยไม่มีอุปสรรคในเรื่องของค่าใช้จ่าย โดยที่บริการสุขภาพเหล่านี้ถือเป็นสิทธิตามกฎหมายของประชาชนไทยทุกคน

(ที่มา : http://http://203.159.154.241/innogoth/thaiwebaccessibility.com)


ความคิดเห็น